Dlaczego mieszkańcami kraju nad Wisłą tak łatwo można manipulować? Historię musimy pisać na nowo!!!
Dr Jerzy Jaśkowski
Polska
2013-07-11
Polska
2013-07-11
O nauce i edukacji wypowiadają się wszyscy, od osobników stojących przy budce z piwem do polityków sejmowych czy pracowników uniwersyteckich. Najczęściej, pomimo różnic finansowych osób wypowiadających się, ich wypowiedzi są podobne i jedyne różnice występują w sformułowaniach. Większość spośród dyskutantów z mniejszym lub większym zaangażowaniem“czepia się” drobnych detali dotyczących edukacji. Jak do tej pory w Polsce nie mamy ani jednego opracowania, które analizowałoby potrzeby edukacyjno - naukowe i ich wypełnienie w kontekście minionych epok.
Poniżej spróbuję przedstawić swoje wnioski dotyczące rozwoju Polski poprzez pryzmat edukacji.
Pomimo, że świeckie państwa istniały od wielu, wielu wieków, to przynajmniej w naszej części świata nic nie wiemy o tym, żeby jakikolwiek, król, kniaź czy też inny magnat wpadł na pomysł stworzenia czy też utrzymywania szkół w okresie pogańskim. Nie zachowały się, żadne dokumenty wskazujące na to, aby istniała jakakolwiek forma oświaty dla “ludu”. Wiemy, że słowianie posiadali jakieś pismo zgłoskowe, ponieważ odkryto w wykopaliskach przedmioty pokryte nawet ok. 150 powtarzającymi się znakami. Pierwszymi, którzy przynieśli alfabet do słowian byli zakonnicy obrządku wschodniego. Najpierw była to głagolica, a po ok. 100 latach cyrylica. Innymi słowy wszelkie przekazy, z jakimi mamy do czynienia dzisiaj, pochodzą z klasztorów.
Pierwszym, który zrozumiał rolę szczerzenia oświaty wśród społeczeństwa był Kościół Katolicki.
Zachowały się konstytucje soborowe wręcz wymuszające na klerze prowadzenie szkół podstawowych - przyparafialnych i średnich przykatedralnych.
Np. Sobór Laterański III [1170 roku] przypomina i zobowiązuje przełożonych aby zapewniali konieczne potrzeby nauczycielom szkół: “Ponieważ Kościół Boży zobowiązany jest troszczyć się, jak sumienna matka, o potrzebujących tak wsparcia materialnego, jak i tego, co służy dobru duszy, przeto aby ubodzy, którzy nie mogą liczyć na pomoc z majątku rodziców, nie byli pozbawieni możliwości czytania i rozwoju, w każdym kościele katedralnym niech będzie wyznaczone beneficjum, odpowiadające potrzebom nauczyciela, który bezpłatnie będzie uczyć kleryków tego kościoła oraz ubogich uczniów. W ten sposób zapewni się konieczne środki utrzymania, a uczącym otworzy się drogę do wiedzy. Niech nikt nie wymaga żadnej opłaty za przyznanie licencji do nauczania albo, pod pretekstem jakiegoś zwyczaju nie żąda czegoś od tego, który naucza, ani niech nie zabrania uczyć, domagając się licencji, temu, kto ma do tego przygotowanie i zdolności. Kto postępuje niezgodnie z tym zaleceniem, zostanie pozbawiony kościelnego beneficium. Wydaje się bowiem rzeczą sprawiedliwą, aby w Kościele Bożym nie mógł się cieszyć owocami swoich wysiłków człowiek, który usiłuje przeszkadzać w rozwoju Kościoła, przez to, że powodowany chciwością sprzedaje licencje nauczania”Już w XII wieku Kościół Katolicki wiedział o konieczności nauczania i realizował w praktyce nauczanie wszystkich, bez względu na status materialny. Jak to wyraźnie widzimy obecnie, ta wiedza uległa u ludzi świeckich reprezentujących samorządy czy państwo całkowitemu zanikowi. Czyli mamy pełny powrót w tej materii do czasów pogańskich przed 1000 lat. Świeccy nie widzą potrzeby nauczania wszystkich.
Na soborze LATERAŃSKIM IV 1215 przyjęto Konstytucję 11 “O nauczycielach szkolnych”:
“Niektórzy z braku środków pozbawieni są nauki czytania oraz okazji do rozwoju”. Dlatego sobór laterański wydał dobroczynne postanowienie aby w każdym kościele katedralnym wyznaczono odpowiednie beneficjum...11,4, Każdemu nauczycielowi kapituła przypisze dochód z jednego beneficjum.”
Sobór Laterański V odbywający się w latach 1512-1517 idzie jeszcze dalej.
Sesja 10 III 2, “Zaiste, biegłość w literaturze łatwo można osiągnąć poprzez czytanie książek, a sztuka ich drukowania zwłaszcza w naszych czasach, dzięki Bożej pomocy wynaleziona, rozwinięta i udoskonalona, przyniosła śmiertelnikom bardzo wiele korzyści. Za niewielkie pieniądze, można mieć ogromną ilość książek, dzięki którym bardzo dogodnie można rozwijać studia literackie, kształcić ludzi w każdym rodzaju języków, zwłaszcza zaś katolików, w których staramy się, by obfite owoce przynosił święty Kościół rzymski, którzy nawet niewierzących umieliby i byliby w stanie kształcić w świętych instytutach naukowcy i zbawiennie przyłączyć do społeczności wierzącej przez naukę wiary chrześcijańskiej.” [obecnie jak wiemy książki są tak drogie w stosunku do zarobków, że możemy uznać, że jest to rodzaj cenzury nałożony przez państwo]
Tak więc, posiadamy dowody, że Kościół Katolicki był twórcą oświaty w dzisiejszym rozumieniu. Na Soborze było 16 biskupów z Polski. Wiedzieli więc władcy świeccy co to jest oświata i dlaczego należy ją rozwijać. Brak jednak jakichkolwiek dowodów, że kiedykolwiek, król, książę czy magnat realizował taki projekt w okresie 500 pierwszych lat istnienia państwa polskiego. Oczywiście po odebraniu Kościołowi oświaty w 1773 roku było tylko gorzej. A ostatnie 32 lata są wręcz tragiczne dla polskiej oświaty i nauki. Wprost wygląda na to, że starsi i mądrzejsi trzymają rękę na pulsie. Można skonkretyzować to np. poprzez przypomnienie, że głównym cenzorem podręczników szkolnych z zakresu historii była p. Szechter, żona Szechtera, członka komunistycznej partii Zachodniej Ukrainy, matka zbrodniarza sądowego i Adama Michnika. Czerwone Życiorysy- Jerzy Robert Nowak.
Jak do tej pory nikt nie zastanowił się dlaczego powstałe de nomine Królestwo Polskie wg oficjalnej wersji ok. 960 roku, przez 400 lat nie potrafiło utworzyć ani jednej wyższej uczelni. Jak wiadomo pierwsze uniwersytety powstawały na świecie ok. XI wieku. Celem tych wyższych szkół tworzonych przez papieża, było wykształcenie kadry, która mogłaby prawa cywilizacji łacińskiej rozszerzyć na cała Europę. To także na uniwersytetach ok. 1300 roku powstała idea humanizmu czyli powrotu do zasad cywilizacji greckiej i rzymskiej. Podstawą tej filozofii była chęć pojednania z Kościołem Wschodnim oddzielonym w 1054 roku w wyniku tzw. schizmy. Ówczesnym papieżom i kardynałom wydawało się, że takie wspólne początki grecko - rzymskie skłonią chętnej Wschód do pojednania. Jak się okazało było to niestety błędne przypuszczenie.
Uniwersytetem można było nazwać szkołę wyższą posiadająca co najmniej dwa wydziały: matematyczno - przyrodnicze i dwa wydziały humanistyczne w tym teologię. Teologia stała na straży doktryny wiary, a więc głównej idei łączącej społeczeństwa. Taki był cel powołania uniwersytetów. Nauka przedmiotów potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania społeczeństwa w sensie budownictwa, geodezji etc, i nauka niezbędna do zarządzania bezkonfliktowego tak dużymi grupami ludzi stanowiły istotę nauki uniwersyteckiej. Dlatego opierano się na zasadach prawa rzymskiego, sprawdzonych w minionych stuleciach. Dlatego wprowadzono jednolite zasady dobra i zła. Każda powstająca w owym czasie uczelnia zwana uniwersytetem musiała mieć zgodę papieża. Tylko wtedy dyplom się ”liczył”.
Przyjęto, że pierwszy uniwersytet powstał w Bolonii w 1088 roku, następny utworzono w Paryżu w 1100 rok. Potem powstawały kolejne: Oksford 1167, Modena 1175, Palencja 1208, Cambridge 1209, Padwa 1222, Tuluza 1229, Siena 1240, Monpellier 1289, Coimbra 1290, Rzym 1303, Orlean 1309, Florencja 1321, Grenoble 1339, Piza 1343, Praga 1348, Pawia 1361, Kraków 1364 [ale właściwie 1401], Wiedeń 1365, Pecz 1367, Heidelberg 1386, Kolonia 1388, Buda 1389, Ferrara 1391, Erfurt 1392, Kraków 1401.
Czyż nie jest to dziwne, że rozwijające się aż za Kijów, Królestwo Polskie nie kształciło ludzi, którzy mogliby takim wielkim obszarem zarządzać? Przez cały czas kancelarię królewską obsadzali zakonnicy cudzoziemcy. Żaden z Piastów nie widział potrzeby posiadania własnych uczonych prawników czy chociażby dobrych administratorów. Żaden z Piastów nie wpadł na pomysł opracowania map swojego państwa. Żaden nie miał ani świadomości takiej potrzeby, ani po prostu odpowiednio przygotowanej kadry.
To samo mogliśmy zaobserwować w Polsce po 1945 roku, kiedy to na stołkach ministrów zasiadali ludzie z wykształceniem podstawowych jak np. pierwszym ministrem od atomu jeszcze w 1962 roku, został krawiec ciężki, Jerzy Billig, który w 1969 rok szybko wyjechał do Izraela. Podobno nadal prowadził tam krawiectwo ciężkie. Nie należy zapominać, że to minister mianował późniejszych profesorów od atomu, którzy tak - mądrze inaczej - spisali się się po katastrofie w Czarnobylu. I do dnia dzisiejszego nikt z “atomistów” nie śmie zakwestionować tych tragicznych zarządzeń np. marszów pierwszomajowych w opadzie radioaktywnym np.we Wrocławiu opad wynosił 23 000 Bq/m2 [dopuszczalny poniżej 50 Bq]
Nie stworzono w okresie piastowskim żadnej doktryny istnienia tak wielkiego jednolitego obszaru. Nawet nie widziano potrzeby ujednolicenia prawodawstwa i na tym samym terenie powstawały miasta i osady oparte na prawie niemieckim - magdeburskim i na prawie polskim. Powodowało to niepotrzebne perturbacje i zamieszania pomiędzy miastami, a resztą kraju. Od wyroków bowiem lokalnych sądów, miasta odwoływały się do sądów niemieckich. Podobnie było z miastami hanzatyckimi, do których należał nawet Kraków.
Czyli wyraźnie widoczne było łamanie podstawowej zasady: “ pieniądz nie może iść przed rozumem”. Powiększanie obszaru państwa następowało szybciej aniżeli wzrastała wiedza niezbędna do zarządzania takim obszarem.
I tak za początek rozwoju edukacji w Polsce możemy przyjąć utworzenie Uniwersytetu w Krakowie jako 26 w Europie, przez Jadwigę d‘ Andju zwanego obecnie Jagiellońskim [a pretendowaliśmy do roli 3-5 państwa pod względem ważności]. Dlaczego Jagiellońskim o tym później. Królowa Jadwiga córka Ludwika w Polsce zwanego WĘGIERSKIM - z rodu Andegawenów otrzymała staranne wykształcenie na dworze ojca. Musimy pamiętać, że Węgry w owym okresie należały do najbogatszych krajów Europy. Kraj maleńki obszarowo w porównaniu z Polską, posiadały aż dwa uniwersytety. Węgry ówczesne były wiele bardziej zamożne aniżeli Francja czy kraje niemieckie. Zawdzięczały to zarówno bogactwom skrytym w ziemi tj. kopalniom złota, srebra i żelaza jak również handlowi. W tych latach z kopalń w Górnych Węgrzech [dzisiejsza Słowacja] uzyskiwano do 5 ton złota rocznie. Jadwiga znając rolę edukacji wznowiła działania ośrodka założonego przez jej dziada w 1346 roku za namową Elżbiety Bośniackiej. Ta pierwsza w Polsce wyższa uczelnia zwana Akademią, w owym czasie, nie miał prawa do używania tytułu uniwersytetu.
c.d.n.
http://www.prisonplanet.pl/nauka_i_technologia/dlaczego_mieszkacami,p1842707684
| Fałszywi Polacy. Selman Rufin alias Dzierżyński. Prawica, Konserwatyści, Narodowcy etc. co to jest? | Historia Polski, szczególnie XX wieku, w skrócie? | Film: Niewidzialna wojna. Wykład o procesach destabilizacji. | Nowy Porządek Świata a sprawa Polska. | Film: Sowiecka dywersja wolnej prasy. | Przejęcie kraju. Jak to działa? | Wojna na sprzedaż. Załącznik nr.1 Rosja 1920-1930 | Wojna na sprzedaż. Załącznik nr.2 Rosja 1929-1945 | Wojna na sprzedaż. Załącznik nr.3 Rosja 1945-1965 | Wojna na sprzedaż. Wywiad z Antonym C. Suttonem cz.1 i 2 | Wojna na sprzedaż. Wywiad z Anthonym C. Suttonem cz.3 i cz.4 | Film: Wojna na sprzedaż. Wywiad z A.C. Suttonem. |
Poniżej spróbuję przedstawić swoje wnioski dotyczące rozwoju Polski poprzez pryzmat edukacji.
Pomimo, że świeckie państwa istniały od wielu, wielu wieków, to przynajmniej w naszej części świata nic nie wiemy o tym, żeby jakikolwiek, król, kniaź czy też inny magnat wpadł na pomysł stworzenia czy też utrzymywania szkół w okresie pogańskim. Nie zachowały się, żadne dokumenty wskazujące na to, aby istniała jakakolwiek forma oświaty dla “ludu”. Wiemy, że słowianie posiadali jakieś pismo zgłoskowe, ponieważ odkryto w wykopaliskach przedmioty pokryte nawet ok. 150 powtarzającymi się znakami. Pierwszymi, którzy przynieśli alfabet do słowian byli zakonnicy obrządku wschodniego. Najpierw była to głagolica, a po ok. 100 latach cyrylica. Innymi słowy wszelkie przekazy, z jakimi mamy do czynienia dzisiaj, pochodzą z klasztorów.
Pierwszym, który zrozumiał rolę szczerzenia oświaty wśród społeczeństwa był Kościół Katolicki.
Zachowały się konstytucje soborowe wręcz wymuszające na klerze prowadzenie szkół podstawowych - przyparafialnych i średnich przykatedralnych.
Np. Sobór Laterański III [1170 roku] przypomina i zobowiązuje przełożonych aby zapewniali konieczne potrzeby nauczycielom szkół: “Ponieważ Kościół Boży zobowiązany jest troszczyć się, jak sumienna matka, o potrzebujących tak wsparcia materialnego, jak i tego, co służy dobru duszy, przeto aby ubodzy, którzy nie mogą liczyć na pomoc z majątku rodziców, nie byli pozbawieni możliwości czytania i rozwoju, w każdym kościele katedralnym niech będzie wyznaczone beneficjum, odpowiadające potrzebom nauczyciela, który bezpłatnie będzie uczyć kleryków tego kościoła oraz ubogich uczniów. W ten sposób zapewni się konieczne środki utrzymania, a uczącym otworzy się drogę do wiedzy. Niech nikt nie wymaga żadnej opłaty za przyznanie licencji do nauczania albo, pod pretekstem jakiegoś zwyczaju nie żąda czegoś od tego, który naucza, ani niech nie zabrania uczyć, domagając się licencji, temu, kto ma do tego przygotowanie i zdolności. Kto postępuje niezgodnie z tym zaleceniem, zostanie pozbawiony kościelnego beneficium. Wydaje się bowiem rzeczą sprawiedliwą, aby w Kościele Bożym nie mógł się cieszyć owocami swoich wysiłków człowiek, który usiłuje przeszkadzać w rozwoju Kościoła, przez to, że powodowany chciwością sprzedaje licencje nauczania”Już w XII wieku Kościół Katolicki wiedział o konieczności nauczania i realizował w praktyce nauczanie wszystkich, bez względu na status materialny. Jak to wyraźnie widzimy obecnie, ta wiedza uległa u ludzi świeckich reprezentujących samorządy czy państwo całkowitemu zanikowi. Czyli mamy pełny powrót w tej materii do czasów pogańskich przed 1000 lat. Świeccy nie widzą potrzeby nauczania wszystkich.
Na soborze LATERAŃSKIM IV 1215 przyjęto Konstytucję 11 “O nauczycielach szkolnych”:
“Niektórzy z braku środków pozbawieni są nauki czytania oraz okazji do rozwoju”. Dlatego sobór laterański wydał dobroczynne postanowienie aby w każdym kościele katedralnym wyznaczono odpowiednie beneficjum...11,4, Każdemu nauczycielowi kapituła przypisze dochód z jednego beneficjum.”
Sobór Laterański V odbywający się w latach 1512-1517 idzie jeszcze dalej.
Sesja 10 III 2, “Zaiste, biegłość w literaturze łatwo można osiągnąć poprzez czytanie książek, a sztuka ich drukowania zwłaszcza w naszych czasach, dzięki Bożej pomocy wynaleziona, rozwinięta i udoskonalona, przyniosła śmiertelnikom bardzo wiele korzyści. Za niewielkie pieniądze, można mieć ogromną ilość książek, dzięki którym bardzo dogodnie można rozwijać studia literackie, kształcić ludzi w każdym rodzaju języków, zwłaszcza zaś katolików, w których staramy się, by obfite owoce przynosił święty Kościół rzymski, którzy nawet niewierzących umieliby i byliby w stanie kształcić w świętych instytutach naukowcy i zbawiennie przyłączyć do społeczności wierzącej przez naukę wiary chrześcijańskiej.” [obecnie jak wiemy książki są tak drogie w stosunku do zarobków, że możemy uznać, że jest to rodzaj cenzury nałożony przez państwo]
Tak więc, posiadamy dowody, że Kościół Katolicki był twórcą oświaty w dzisiejszym rozumieniu. Na Soborze było 16 biskupów z Polski. Wiedzieli więc władcy świeccy co to jest oświata i dlaczego należy ją rozwijać. Brak jednak jakichkolwiek dowodów, że kiedykolwiek, król, książę czy magnat realizował taki projekt w okresie 500 pierwszych lat istnienia państwa polskiego. Oczywiście po odebraniu Kościołowi oświaty w 1773 roku było tylko gorzej. A ostatnie 32 lata są wręcz tragiczne dla polskiej oświaty i nauki. Wprost wygląda na to, że starsi i mądrzejsi trzymają rękę na pulsie. Można skonkretyzować to np. poprzez przypomnienie, że głównym cenzorem podręczników szkolnych z zakresu historii była p. Szechter, żona Szechtera, członka komunistycznej partii Zachodniej Ukrainy, matka zbrodniarza sądowego i Adama Michnika. Czerwone Życiorysy- Jerzy Robert Nowak.
Jak do tej pory nikt nie zastanowił się dlaczego powstałe de nomine Królestwo Polskie wg oficjalnej wersji ok. 960 roku, przez 400 lat nie potrafiło utworzyć ani jednej wyższej uczelni. Jak wiadomo pierwsze uniwersytety powstawały na świecie ok. XI wieku. Celem tych wyższych szkół tworzonych przez papieża, było wykształcenie kadry, która mogłaby prawa cywilizacji łacińskiej rozszerzyć na cała Europę. To także na uniwersytetach ok. 1300 roku powstała idea humanizmu czyli powrotu do zasad cywilizacji greckiej i rzymskiej. Podstawą tej filozofii była chęć pojednania z Kościołem Wschodnim oddzielonym w 1054 roku w wyniku tzw. schizmy. Ówczesnym papieżom i kardynałom wydawało się, że takie wspólne początki grecko - rzymskie skłonią chętnej Wschód do pojednania. Jak się okazało było to niestety błędne przypuszczenie.
Uniwersytetem można było nazwać szkołę wyższą posiadająca co najmniej dwa wydziały: matematyczno - przyrodnicze i dwa wydziały humanistyczne w tym teologię. Teologia stała na straży doktryny wiary, a więc głównej idei łączącej społeczeństwa. Taki był cel powołania uniwersytetów. Nauka przedmiotów potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania społeczeństwa w sensie budownictwa, geodezji etc, i nauka niezbędna do zarządzania bezkonfliktowego tak dużymi grupami ludzi stanowiły istotę nauki uniwersyteckiej. Dlatego opierano się na zasadach prawa rzymskiego, sprawdzonych w minionych stuleciach. Dlatego wprowadzono jednolite zasady dobra i zła. Każda powstająca w owym czasie uczelnia zwana uniwersytetem musiała mieć zgodę papieża. Tylko wtedy dyplom się ”liczył”.
Przyjęto, że pierwszy uniwersytet powstał w Bolonii w 1088 roku, następny utworzono w Paryżu w 1100 rok. Potem powstawały kolejne: Oksford 1167, Modena 1175, Palencja 1208, Cambridge 1209, Padwa 1222, Tuluza 1229, Siena 1240, Monpellier 1289, Coimbra 1290, Rzym 1303, Orlean 1309, Florencja 1321, Grenoble 1339, Piza 1343, Praga 1348, Pawia 1361, Kraków 1364 [ale właściwie 1401], Wiedeń 1365, Pecz 1367, Heidelberg 1386, Kolonia 1388, Buda 1389, Ferrara 1391, Erfurt 1392, Kraków 1401.
Czyż nie jest to dziwne, że rozwijające się aż za Kijów, Królestwo Polskie nie kształciło ludzi, którzy mogliby takim wielkim obszarem zarządzać? Przez cały czas kancelarię królewską obsadzali zakonnicy cudzoziemcy. Żaden z Piastów nie widział potrzeby posiadania własnych uczonych prawników czy chociażby dobrych administratorów. Żaden z Piastów nie wpadł na pomysł opracowania map swojego państwa. Żaden nie miał ani świadomości takiej potrzeby, ani po prostu odpowiednio przygotowanej kadry.
To samo mogliśmy zaobserwować w Polsce po 1945 roku, kiedy to na stołkach ministrów zasiadali ludzie z wykształceniem podstawowych jak np. pierwszym ministrem od atomu jeszcze w 1962 roku, został krawiec ciężki, Jerzy Billig, który w 1969 rok szybko wyjechał do Izraela. Podobno nadal prowadził tam krawiectwo ciężkie. Nie należy zapominać, że to minister mianował późniejszych profesorów od atomu, którzy tak - mądrze inaczej - spisali się się po katastrofie w Czarnobylu. I do dnia dzisiejszego nikt z “atomistów” nie śmie zakwestionować tych tragicznych zarządzeń np. marszów pierwszomajowych w opadzie radioaktywnym np.we Wrocławiu opad wynosił 23 000 Bq/m2 [dopuszczalny poniżej 50 Bq]
Nie stworzono w okresie piastowskim żadnej doktryny istnienia tak wielkiego jednolitego obszaru. Nawet nie widziano potrzeby ujednolicenia prawodawstwa i na tym samym terenie powstawały miasta i osady oparte na prawie niemieckim - magdeburskim i na prawie polskim. Powodowało to niepotrzebne perturbacje i zamieszania pomiędzy miastami, a resztą kraju. Od wyroków bowiem lokalnych sądów, miasta odwoływały się do sądów niemieckich. Podobnie było z miastami hanzatyckimi, do których należał nawet Kraków.
Czyli wyraźnie widoczne było łamanie podstawowej zasady: “ pieniądz nie może iść przed rozumem”. Powiększanie obszaru państwa następowało szybciej aniżeli wzrastała wiedza niezbędna do zarządzania takim obszarem.
I tak za początek rozwoju edukacji w Polsce możemy przyjąć utworzenie Uniwersytetu w Krakowie jako 26 w Europie, przez Jadwigę d‘ Andju zwanego obecnie Jagiellońskim [a pretendowaliśmy do roli 3-5 państwa pod względem ważności]. Dlaczego Jagiellońskim o tym później. Królowa Jadwiga córka Ludwika w Polsce zwanego WĘGIERSKIM - z rodu Andegawenów otrzymała staranne wykształcenie na dworze ojca. Musimy pamiętać, że Węgry w owym okresie należały do najbogatszych krajów Europy. Kraj maleńki obszarowo w porównaniu z Polską, posiadały aż dwa uniwersytety. Węgry ówczesne były wiele bardziej zamożne aniżeli Francja czy kraje niemieckie. Zawdzięczały to zarówno bogactwom skrytym w ziemi tj. kopalniom złota, srebra i żelaza jak również handlowi. W tych latach z kopalń w Górnych Węgrzech [dzisiejsza Słowacja] uzyskiwano do 5 ton złota rocznie. Jadwiga znając rolę edukacji wznowiła działania ośrodka założonego przez jej dziada w 1346 roku za namową Elżbiety Bośniackiej. Ta pierwsza w Polsce wyższa uczelnia zwana Akademią, w owym czasie, nie miał prawa do używania tytułu uniwersytetu.
c.d.n.
http://www.prisonplanet.pl/nauka_i_technologia/dlaczego_mieszkacami,p1842707684
| Fałszywi Polacy. Selman Rufin alias Dzierżyński. Prawica, Konserwatyści, Narodowcy etc. co to jest? | Historia Polski, szczególnie XX wieku, w skrócie? | Film: Niewidzialna wojna. Wykład o procesach destabilizacji. | Nowy Porządek Świata a sprawa Polska. | Film: Sowiecka dywersja wolnej prasy. | Przejęcie kraju. Jak to działa? | Wojna na sprzedaż. Załącznik nr.1 Rosja 1920-1930 | Wojna na sprzedaż. Załącznik nr.2 Rosja 1929-1945 | Wojna na sprzedaż. Załącznik nr.3 Rosja 1945-1965 | Wojna na sprzedaż. Wywiad z Antonym C. Suttonem cz.1 i 2 | Wojna na sprzedaż. Wywiad z Anthonym C. Suttonem cz.3 i cz.4 | Film: Wojna na sprzedaż. Wywiad z A.C. Suttonem. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz